فیلم خیابان شرم Street of Shame 1956

رفقای عزیز سینمای کارگران
سلام

استفاده از اصطلاح «کارگر جنسی» نه به لحاظ سیاسی و نه به لحاظ نظری درست نیست. کارگر فروشندۀ نیروی کار خویش است و نه خدمت ناشی از “به کار بردن نیروی کار”. تنفروشی بدون در نظر گرفتن جوانب دیگر و از منظری بسیار فروکاست گرایانه فروش نوعی خدمت است. البته این تنها نکته ای نظری نیست. زمانیکه از تنفروشی با «کارگر جنسی» یاد می کنیم، و بنا به قاعده اتحاد میان کارگران را نیز در نظر داریم، به نوعی اتخاد سیاسی میان کارگران و این قشر را تبلیغ می کنیم. البته سخن من به این معنی نیست که این قشر از توده ها بی ارتباط به طبقۀ کارگر هستند. بیگمان بیشینۀ این قشر از پایین ترین بخش های طبقه کارگر هستند که هستی آن ها را سرمایه داری به تباهی کشانده است. شاید با بیان مارکس بتوان از لمپن پرولتاریا استفاده کرد. اما به هر حال کارگر چندان جنسی نامناسب است.

به باور من استفاده از «کارگر جنسی» این به رسمیت شناختتن تنفروشی به مثابه یک «شغل» است، امری که باز هم به نظر من درست نیست.

اگر فرصت شد، میکوشم در نوشته ای مفصل تر به این موضوع بپردازم. اما در حال حاضر از رفقای عزیز «سیکار» میخواهم که اگر با ینده هم نظر هستند، افزون بر تایید نظر من برای انتشار اگر لازم می دانند توضیحی برای مخاطب در معرفی قرار دهند.

با درودهای رفیقانه

سلام خدمت همه دوستان
فرض کنیم روسپی، کارگر جنسی باشد، یعنی کارگر باشد و کاری انجام بدهد. کار دو جنبه دارد، یک جنبه خاص کار، که کیفیات متنوع کار رو در بر میگیره مثل نجاری بنایی و بقیه کارها، یک جنبه عام کار، که اون کار مجرد انسانیه، اون چیزی که باعث میشه ما به همه اون فعل‌ها بگیم کار. کار روسپی اگر بخواهد کار باشد باید شرایط کار عام بودن رو پاس کنه تا بشه به عنوان یه کار کیفیتا متفاوت پذیرفتش.
کار عام، فعلی است هدفمند که کارگر (فاعل) با صرف قوای جسمانی بر روی موضوع کاری (مفعول) انجام میدهد.
مثلا معلم تدریس می‌کند، جنبه عام کارش میشه صرف قوای جسمانی برای کاری یعنی تدریس موضوع درس به دیگری، موضوع کار که میشه موضوع درس، خودش (معلم) نیست، یه چیزی خارج از خودشه یعنی مثلا تاریخ
نجار جنبه عام کارش اینه که قوای ذهنی و جسمیش رو از طریق دست و ابزار کار به موضوع کارش (چوب) انتقال میده

این در مورد روسپی چطور میشه؟ روسپی فعلش چیه؟ موضوع کارش چیه؟ و ابزارش چی؟ فعلش در اختیار گذاشتن جسمشه، قوه روسپی تسلیمه، موضوع کارش نیاز جنسی شخص دیگریه، فاعلیت روسپی همزمان منفعل بودنه یعنی تجسم صرف قوای روسپی، فعلیت یافتن اون قوه میشه چی؟ میشود “موضوع فعل دیگری (مثلا آن مرد) قرار گرفتنِ فاعلی (خود روسپی)”، در قیاس با معلم که فعل معلم انتقال اطلاعات و شرح موضوعیه، فعلی باید انجام بشه توسط خود معلم بر موضوعی خارج از خود معلم، فعلیت قوای معلم میشه موضوع فعل “گوش دادن” قرار گرفتن چیزی که معلم بیانش میکنه، همون مثلا درس تاریخ، فعل دانش آموز اینجا بر معلم انجام نمیشه بر مثلا تاریخ صورت میگیره، بر تجسم یا بالفعل شدن قوای معلم، در مورد روسپی، فعلی باید انجام بشه توسط فاعلی خارج از وی بر موضوعی که خود اوست. تفاوت بنیادی‌ای که جنبه کار عام بودن رو از کار روسپی میگیره اینجاییه که روسپی قوه کارش رو نمیفروشه بلکه خودش رو تبدیل به موضوع کاری میکنه. در نتیجه کار جنسی از آنجا که کار عام نیست، کار خاص هم نیست و اصلا کار نیست که کارگر جنسی بتواند کارگر باشد.

اما این یک جنبه است که از منظر تعریف خود کار برمیاد. روسپی ارزش اضافه تولید میکنه شغلش، یعنی برای صاحب اون روسپی‌خانه ارزش آفرینه. این آیا کار اونو تبدیل به کار میکنه؟ (اگر بکنه اون گدایی حالا چه زن چه مرد چه بچه، که توسط یه آدمی اداره میشه کار گداییش هم کارگره، یعنی مولد بودنه ملاک نیست!)

در فرآیند ارزش آفرینی کار، کارگر قوه کارش رو به صاحب ابزار تولید برای مدت معینی میفروشه، معلم توانایی تدریسش و دانشی که کسب کرده رو میفروشه، تراشکار توانایی کار با ماشین رو و غیره. روسپی چطور؟ روسپی با سلب اراده از خودش جسمش رو برای مدت معینی در اختیار دیگری میگذاره.
حالا شاید بگیم خب معلم و برنامه نویس و … هم جسم خودشون یا قسمتی‌ از اون رو در اختیار صاحب مدرسه مثلا میذارن، اما خب اشتبا میگیم! میگیم فروش قوه کار، یعنی قوه ای هست که فعلیت اون در موضوعی مجسم میشه، اون قوه به مدت معینی فروخته میشه، نه تنی که قوه ازش بر میاد
بازم شاید بگیم روسپی تنی که قوه ازش برمیاد رو نمیفروشه، بلکه قوه لذت بردن از جسمش رو میفروشه، این قوه لذت بردن در اختیار یا در مالکیت روسپی نیست که بخواد بفروشه و با چنین فرضی روسپی قوای شخص دیگری رو فروخته.

برعکس او برنامه نویس ذهن خودش رو در اختیار صاحب شرکت نمیذاره، اون قوای ذهنیش (قوای ذهنی هم مزخرفه! همون قوای جسمه) رو میفروشه که میتونه باهاش برنامه بنویسه و نهایتا صاحب شرکت صاحب برنامه خواهد بود یا معلم جسم خودش یا پاره‌ای از اون رو برای تدریس نمیفروشه، بلکه اون قوه تدریسش رو میفروشه و با آموزش دانش آموزان اون قوا رو تحقق میبخشه و مالک مدرسه کسب درآمدش از تحقق اون قوه است.

در نهایت و همه اون حرفها به کنار، چه پراتیکی در تعریف کارگر جنسی وجود داره؟ بگیم کارگر جنسی که چی بشه؟ من نمیدونم فایده‌ش چیه برای اونی که موضوعش طبقه کارگره، نمیدونم از این چی برمیاد، چه نوع آگاهی‌ای برآمد این تعریف خواهد بود و کجا و کی میشه این جماعت رو نیروی مترقی‌ای دید که برای طبقه کارگر مبارزه کنند؟ این تعریفیه که منشاش فمنیستای لیبرال هستند، از نگاه آدم لیبرال همه محترمند، البته تا اونجایی که علیه مناسبات سرمایه‌داری قیام نکنند، نمیشه کارگر و اون تیپ فمنیست هم کلام بشن، یعنی فایده‌ای نداره.